برای بررسی وضعیت باغ شهر واقع در شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی به همراه مهندس محمد درویش عزیز سه روز مهمان مردم شریف شهر چشمه‌ها بودیم.

به جرات می‌گویم طبیعت زنوز ، یکی از بی‌رقیب‌ترین بهشت‌های ایران است، برخوردار از مردمی فرهیخته و سبزاندیش که درخت‌های سیب، گردو، زردالو و بادامشان را بر روی زمینِ نابِ فرهنگِ باریگرانه و برکت‌باورانه قرن‌ها با‌طبیعت زیستن، بنا کرده‌اند و عسل‌هایشان از شهد نه فقط گون ، چیچک، کاکوتی، آویشن که از زبانِ شیرینِ فارسی و ترکی‌شان ذخیره کرده اند.

 اما متاسفانه این سرزمین ناب و فرهنگِ بی‌بدیل خیراندیش و برکت دوست، ممکن است فدای سوداگری سودباورانه‌ی معدن‌خواری و طبیعت‌زدایی شود.

تصاویر شماره ۱ تا ۱۰ گویای بازدید فشرده‌ای ست که از مناطق آسیب‌پذیر زنوز در سرچشمه‌های رودخانه‌ی راهبردی این دیار ( منطقه آدینه) و نیز ملاقات با گروهی از مدیران ، مسئولین ، نمایندگان شورای شهر و کنشگرانِ محیط‌زیستی زنوز داشته‌ایم.
( شماره ۱۰ از شگفتی‌های طبیعت زنوز است که گویی رویای همه آنانی هم ست که آن آب و خاک را دوست می‌دارند.)

امیدوارم کارزاری که با عنوان #دست_یار_۴ با حمایت محمد درویش عزیز و همت مردم شریف آن دیار از دیروز نهم خرداد ۱۴۰۰، کلید خورده است بتواند با هم‌افزایی درخور مردم ، مسئولین و نهادهای بومی زنوز و شهرستان مرند ، اجازه تغییر کاربری و نابودی کشاوزی، آلودگی منابع آب ناشی از تزریق سیانور و مواد شیمیایی، بر شانه‌های فرهنگِ ستبرِ مردمان همیشه هوشمند آذربایجان که از پرچم‌دارانِ عشقِ به تاریخ ، فرهنگ و زیست بوم ایران زمین بوده‌اند و خواهند بود را، هرگز ندهد انشالله‌.

جا دارد از میزبانی مهندس آزاد کمالی هوشمند و معلم‌زاده که سه روز بیشتر از آشنایی‌ام با ایشان نمی‌گذرد اما گویی روزها با او در میانِ ارتفاعات زنوز و منطقه آدینه و "سویوخ‌بولاخ" کوه‌پیمایی کرده‌ایم و رودخانه زونوز‌چای را با هم به تماشا نشسته‌ایم و خانم کبوترِ (فرانه) بهاور که چونان زنانِ واره ، عاشق فرهنگ همیاری مردمانش بود ، صمیمانه قدردانی نمایم.